Als ondernemer met jonge kinderen timmer je hard aan de weg.
Maar zelf voel je constante druk om van thuis en de zaak beiden een succes te maken.
En terwijl jij dacht dat jouw bedrijf je vrijheid zou geven, voel jij je gevangen.
Het is woensdagmiddag en je zit achter je laptop op kantoor. Je vrouw appt foto’s van de kinderen in de speeltuin. “Kijk hoe hoog ik ga!” staat erbij. Je typt snel terug: “Gaaf! Kom zo naar huis.” Maar er liggen nog drie urgente mails. Je blijft zitten en met een knoop in je buik scroll je door de foto’s. Je kinderen hebben plezier. Zonder jou.
Aan tafel wordt ’s avonds druk gepraat en gegeten. “Schat, ik vroeg je wat. Luister je wel?” Je kijkt op en ziet iedereen weer zitten aan tafel. Maar waar was jij? Je lichaam zat wel op de stoel, maar met je kop was je nog aan het werk. En ondertussen mis je wat écht belangrijk is.
’s Nachts in bed draait het circus door. Twee verjaardagen, taxichauffeurtje spelen en op de zaak is het retedruk. Je gedachten racen alle kanten op en je hart bonkt in je lijf. Leuk al die ballen, maar je bent geen circusartiest. En hoe harder je probeert alles op een rijtje te krijgen, hoe onrustiger je wordt.
Over 10 jaar kijk je terug. Maar of dat met spijt is of met trots, dat bepaal je nu. Want deze jaren – waarin je kinderen je nog vertrouwen, nog open zijn over hun problemen en nog met je meewillen op vakantie – die krijg je niet terug.
Wat kies jij?
Wietze de Jager stopt met zijn ochtendprogramma bij Radio 538.
Zijn vierde kind is onderweg en hij kan zijn werk niet combineren met zijn voornemen om ‘de beste papa te zijn die ik in mij heb’…
Omdat iedereen zich coach mag noemen, ben ik geaccrediteerd ACC-coach bij de International Coaching Federation (ICF). Dit betekent dat ik mij vanuit een persoonlijke roeping gecommitteerd heb aan het mooie vak coaching. Maar ook dat ik investeer in de nodige doorlopende ontwikkelingen als professioneel coach.
